27 Kasım 2013

Ne bileyim başlık bulamadım. Okumanızı istedim hepinize yazdım işte.

Annemi kaybettiğim sırada kendimi toparlamam kolay olmadı. Bu süreçte kardeşlerime de desteğim minumum düzeydeydi. Bunu fırsat bilen akrabalarım. Evet şaşırmayın akrabalarım. Kız kardeşimi kandırmış. Nasıl mı? Amcamın oğluna istemişlerdi kız kardeşimi daha o 15 yaşındayken. Şu ana amcamın oğlu olmasına mı 15 yaşında mı olmasına mı şaşıracaksınız bilemediniz tabi. Eee bir de beni düşünün. Kız kardeşimi ilk istemeye geldiklerinde annem henüz sağ idi. Ama şimdi o yok ve ben ne yapacağımı bilemiyorum. Kız kardeşim 15 yaşındaydı dedim ya. Şimdi çok büyük sanmayın. Şu anda da sadece ve sadece 17 yaşında ve isteyen amcamın oğlu da benden bile büyük yani 22 yaşında. Ha evet kadınların erkeklerden küçük olması evlilik için iyi ama şu an kız kardeşimin yaşı da küçük.
Tabi siz anlayamadınız mevzuyu. Ben kız kardeşimin yok demiş olmasına güvenerek amcamın oğluna etmediğim lafı koymamıştım. Oğlan askerdeyken bir iki laf türemişti aile arasında ve ben de tuttum aradım çucuğu. Demesin mi bana ben kardeşinle çıkıyorum diye. Sanırım o an dünyadan ruhum bir süreliğine çekilmişti. Canım, canımı feda edeceğim kardeşim benden gizlemiş üstelik ben de çocuğun gözünde kö tü durumda kalmıştım. Düşündüğün şeye bak demeyin. Ola ki olsaydı evlilikleri? Bir ömür bana düşman kalacaktı enişte bey. Böyle davranmayı yani işin oluruna da olmazına da bakıp hesap yapmayı ona göre davranmayı annemden öğrenmiştim. Velhasılı kız kardeşimle zaten zor olan hayatımız daha da zorlanmıştı. Ne desem ona laf vurduğumu, onu eleştirdiğimi düşünüyor ve çocuğun haberi bile olmadan onun yüzüne evimizde çatışmalar oluyordu. Ama kendi kız kardeşim emindi benden. Güveniyordu ne yaparsa yapsın onu yalnız bırakmayacağıma arkasında, yanında ve destek olacağıma. 

Bunları niye anlattı size bu kız bu kadar. Çünkü doldu. Benim 'hayatımı yazsam roman olur' dedikleri tarzdan bir hayatım var ve bir gün beni dinleyip yazmak isteyen bir yazara anlatacağım. Neden mi ben yazmayacağım. Şu an bile katbekat zorlandığım küçücük bir sayıyı yazamazken tüm hayatımı hatırlamaya bile korktuğum noktaları es geçerek geçmişimi düşünürken. Uzunca upuzunca bir kitaba bunları yazıpan latmak,dökmek hiç de kolay değil. Bir iki girişimim oldu ama ötesi yok.
Geçenlerde iki hafta dahi olmadı kız kardeşim ani bir karar değişikliğiyle 'olmayacak abla' dedi. Kararlıydı. Açıkcası çokca da sevindim. Ee ama bu işin bir de ailevi boyutu vardı. Hemen ertesi gün geldiler. Amcam ve yengem. Bir de bir türlü anlayamadığım nedenden dolayı yanından ayırmadıkları kızlarının kızı. Yani 4 yaşlarındaki torunları. Benim istemediğimi oğlan biliyordu zaten annesini de iyice doldurmuş salmışlar. 5 kızın idaresini tek başına yapan, zaman zaman hala ona kızsam da, uzun vadede onu suçlasamda, acaba acıdığımdan  mı böyle iyi davranıyorum desem de babam, bizim ailemize yakışan dilde ve karşı tarafı da incitmeden olmayacağını anlattı onlara. Ama anlayanı getir. Kör cahil insanlar var karşınızda. Hele de yengem. Annesini bol bol doldurmuş amcaoğlu benle ilgili. Ve tabiri caizse br panter salmış üstüme. Bunlar bizim alt katta oturan nenemlere geldiler. Bende hemen halıları kaldırdım, elime bardağı aldım, aşağıdaki konuşmaları dinliyorum. Yengem veryansın ediyor. Dayanamadım. Yemin ederim dayanamadım. İndim aşağıya. Sinirimden ağlayarak ve babamın fırça atabileceği şüphesine karşı 'Ben sadece amcamı muhattap alı konuşuyorum.' diyerek amcama bir iki laf söyledim. Ve malesef bana inanmayacaklarından emin olduğum için. Annemin üzerine yemin ettim. Bu bikle benim canımı ne denli yakıyorken yengem hala devam ediyordu. Ben annemi öne sürmüştüm, ölüsüne yemin etmiştim. Ama o kadın. Ah Allah'ın düşündükçe kafam ağrıyor.
Kesin cevaptan sonra çocuk okulumun hemen yanında dersaneye giden kızkardeşimi takip etmeye başladı. Bizim eve bir gün halam saldı, bir gün geldi alt katta oturan nenemlere söyledi. Koca yaşlı başlı insanlarında kafasını ağrttığı geçen gün yetmemiş demek ki. Bugün sabah da nenemlere buralarda oturan başka bir amcam gelince o yaşlı insanların amcama dediklerine kulak misafiri oldum ve canım yandı. ( Evimiz iki katlı ve ağaç beton. Yani ses yalıtımı hak getire. Rahatlıkla duyuluyor konuşulanlar. Bir de dedemin kulağının ağır olduğunu hesaba katın, o tv izlerken biz yukarıda tv sesini açmıyoruz bile, eğer aynı kanalı izliyorsak). Ben en başta dinlemiyordum tabi konuşulanları ama amcamın ses, fark edilir derece yükselince ve nenemlere kızmaya başlayınca kulak verdim. Maalesef ailenin şu an trendtopic olan konusu kız kardeşim ve amcamın oğlu ile ilgili idi konuşma. Ama amcam nenemlere bizene, sizene, ben niye diyorum, sizin de oğlunuz siz konuşun, torun da sizin si deyin, hemen de üstünüzde oturuyorlar deyip konuyu uzattırmadı. Ama sinirlenmiş olmalı ki daha rahat bir yarım saat oturacağını düşünürken ben 5 dk sonra kalktı. 
Yazı çok uzuyor farkındayım ama  ne yapayım bıktım bıktım, bıktım... Bir arkadaşım diyor ki niye sen hep dertlisin? Ne bileyim ben. Ben mi diyorum derde gel beni bul bırakma diye.

Allah'ım şu güne kadar her duam karşılık buldu sen de. Bu sefer de duy şu akıl alacak bir annesi olmayan aciz kulun. Bir yol, bir umut, bir ışık ver bana. Ne yapacağım ben?!

Not : Kız kardeşimi suçlamayın. Annemizi hazin bir şekilde kaybettik ve de hala hiö birimiz atlatamadık. O da kendini çaresizlikte ilgi gösteren ilk k işiye kaptırmış oldu. Bu sokaktaki bir balici bile olabilirdi. Buna şükür. Kafası geç de olsa dank etti ama baya bir üzüyor tüm ailemizi. Hoş benim umrumda olan sadece evimin içi ve aşağıdaki yaşlı insanlar ya. Neyse. Babamı aramıştım. Delirdim ne yapayım. Rahatlatsın istedim. O da daha işten çıkmamış. Ben de dayanamam o gelene kadar deyip oturdum ve bu uzunc a bir iç döküşü sizlere sundum. Bu anlattıklarım inanın bana en en en yüzeyel hali. Daha neler var bir bilseniz :( Yazım hataları veya vurgu yanlışları için özür dilerim. Bu yazıyı ol ur da okumaya cesaretim olursa hepsini düzeltirim. Mutluluk sizinle olsun. Belki de bize el sallar sizdeyken?


25 yorum:

  1. Canım kardeşim .
    Kardeşim diyorum çünkü benden çok ama çok küçüksün.
    Öncelikle Anneciğine Allah rahmet eylesin.
    Sizlere sabır versin..
    Sonrada denecek o kadar çok şey var ki.
    Siz kardeşlerin şu zor günlerde daha çok kenetlenmesi lazım.
    Keşke küçükler de bunu anlayabilse ama bazen olmuyor değilmi.
    Akrabalarınıza gelince ne diyeyim canım. Her ailede böyle kara cahiller var...
    Yokluğu fırsat bilmişler. Geç de olsa kızkardeşinin aklı başına gelmiş.
    İnan zaman zaman hepimiz zor zamanlar geçiriyoruz.
    Yıllar önce bende çook zor zamanlar yaşadım. O zamanlar daha cahiliz pek bir şeylerin farkında olmuyoruz. İsyan ediyoruz.
    Aman sakın isyan etme ne olur canım. İnan bu kötü zamanların hepsi geçecek.Geçmese de hafifleyecek.Tecrübeyle sabit.
    Ama bunun sonucunda ne olacak biliyormusun çok güçlü insanlar olacaksınız. Sizler öyle şeyler yaşıyorsunuz ki sizi hayata karşı güçlendiriyor.
    Kendine ve kardeşlerine bu şekilde teselli ver canım...
    İnşallah bunların hepsi düzelecek. Bol bol dua et canım.
    ALLAHA EMANET OL.
    Bize yazmaktan çekinme sakın.
    Biz sen her zaman dinleriz.
    Hayatta çok az insan dertsiz kedersizdir.
    Çok sevdiğim bir atasözü vardır ki çook doğrudur.
    Tencere dibin kara benimki senden kara.
    Herkesin derdi var sanma ki hepimiz gülüyoruz da hiç bir şey yaşamadık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben zaten kendimi toparlamaya blogumla ve bu sene okul da arkadaşlarımla kurduğum samimiyetle başladım. Ve kız kardeşim de dağılsın sosyalleşsin rahatlasın başka görgüde daha olgun insanları görsün diye dersaneye yolladım. Yoksa bu sene kazanamayacağını düşünüyorum. Bir ön hazırlık olur sadece. Ama yazınızı okumak ve yanımda olduğunuzu görmek beni tekrar rahatlattı. Çok teşekkür ederim. Sizin yazımı okumanız bile beni mutlu etti. Çünkü Özlem abla ile arkadaşlığınıza hayranım ve şaşırdım okumanıza :) Sağ olun.

      Sil
  2. Okudum baştan sona kadar sende dolmuşsun iyiki yazmışsın buraya bence sen harika bir ablasın ve çokkk güçlüsün senin yerinde olamazdım bu kadar güçlü ve bende sana dua ediyorum şu saatde rabbim yardımcın olsun hepp

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beni kuvvetlendiren de bu. Dualarınız için teşekkür ederim. Çünkü biz bizi bilmeden bile yetimler iç in edilen dualardan dolayı bu kadar iyiyiz..

      Sil
  3. Bir an için aynaya bakar gibi oldum canım benim. Kız kardeşini asla suçlu görmedim. Burada ki en büyük suçlu amcan başkası yalan.Benim de babam, ben 12 yaşımdayken vefat etti. ne amcam, ne halam elimizden tutmadı. Bir Allahım vardı.

    Akarabalar akreptir. Ben sadece bunu anladım. ne ana tarafım ne baba tarafım elimizden tuttu. Elimizden tutmayanlar zamanı gelince hep çelme taktı. Çok şükür 17 sene acıyla geri de kaldı ama onlar fesatlığınla geride kaldı.

    Sen sabırlı ol, gerisini Allaha havale et. Kardeşlerinin ellerinden sıkı sıkı tut. Çünkü anne kaybetmek, baba kaybetmekten daha zordur. Allah'ım Annene rahmet etsin, nurlar içinde yatırsın.

    Burada Baban en güzel cevabı vermiş. Onlar afedersin kıçınıda yırtsa nah alırlar. Görmemezlikten gel. Önemli olan sen, kardeşlerin ve Baban :) Her şey daha iyiye gidecek bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok alamazlar zaten :) Kardeşim istemiyor.
      Ama şunu söylemeyi borç bilirim. Akrabalar A K R E P... Çünkü yanında görünüp sinsi sinsi sokuyorlar. Allah yetim hakkını yanında koymuyor kimsenin :) Tecrübeyle sabit. Bu arada ben de çok üzüldüm size Allah rahmet eylesin.

      Sil
    2. amin canım :) siz kalbinizi ferah tutun o akrepler kendini sokuyor sonra. Bence sizi daha güzel günler bekliyor.

      Sil
    3. Ben de öyle düşünüyorum. Ama çok sabır istiyor bundan da eminim :)

      Sil
  4. Yazını bir solukta okudum...İyiki yazmışsın...İyiki içini dökmüşsün...İnsanın buna çok ihtiyacı oluyor...Zor günlerden geçiyorsun...Ama benim anladığım dimdik ayakta kalabilmişsin...Bu yüzden kendinle gurur duymalısın...Ayrıca kardeşine olan bağlılığın beni çok duygulandırdı...Kardeşin de sende daha yolun başındasınız...Daha çok güzel günler göreceksiniz, inan buna...Bu yaşadıkların da hayatını sahiplenebilmen için yol gösterici olaylar sadece...Emin ol bu tecrübeler ileride çok işine yarayacak...Hadi biraz gül şimdi en azından biraz gülümse...Tüm sıkıntılar geçer gider, gerçek olan sensin...unutma...sevgilerimle...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beni anladığınız yazımı okuduğunuz ve cevap attığınız için minnettarım :) Ve de kardeşlerime bağlı olduğum doğrudur. Sonuna kadar. NE YAPSALARDA yanlarındayım. Belki hastalıklı der kimileri ama maalesef bunun aksi mümkün değil..

      Sil
  5. canım kardeşinin vazgeçmesi çoook iyi olmuş, insanların söylediklerine kulağını kapa hayatına devam et, eğer takmaya devam edersen daha çok üzülürsün, eninde sonunda susacaklardır

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben zaten öyleyim. Ne kadar yakınsam o kadar üzülüyorum. Ben kafamı boş bırakmam ki düşünmemek için. Kitap. Eğer kitap okumazsam doktorluk hatta hastanelik olurum. Düşüne düşüne vs. Ama şu an iyiyim. Babamı iyi görürsem daha iyi olacağım :)

      Sil
  6. Canım benim yazdıklarını okuduğumda gözlerim doldu.Sanmaki bütün dertler sadece sende her evde ne dramlar yaşanıyor bir çoğundan haberimiz olmuyor tabiki.Büyük olarak yaşından önce olgunlaşmışsın anne gibi sarılmışsın kardeşlerine,senin için ne kadar zor olsada sakın bırakma canım.Sen başlarında olmayı bırakırsan boncuk tanesi gibi dağılır her biri.Kardeşinin sonunda doğru karar vermesine sevindim.Bazen sıkıntılı zamanlarda sarılacak bir dal ararız kardeşin de onu bulmuş o an belli.
    Sen kendini ne zaman sıkıntıda hissedersen bizler sana destek olmak için hazırız umutsuzluğa kapılma yeter ki.
    Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Derdime yanımda olanlardan çok ortak olduğunuz için teşekkür ederim.... Umut dediniz ya. Şu blogumdaki baloncuklar benim umudum. Ne kadar komik gelse de onlar benim umudum. Benim kalbim gibi sanki. Siz yakalayana kadar herkese yetecek kadar kalbim ve yakaladığınızda da kalbimdeki sevgiler size doğru taşıyor :)

      Sil
    2. Umut olmadan yaşamayız ki!Şu sözü çok severim ''en karanlık gecede bile parlayan bir yıldız mutlaka vardır'' seninde aklında olsun ve unutma her karanlığın ardından güneş doğar.

      Sil
    3. dediğin söz çok gerçekçi... Dedim ya sadece yazımı okuyarak bana dua edip, destekçi olduğunuz iç in teşekkürler.

      Sil
  7. Baştan sona okudum yazdıklarını, ne diyeceğimi şaşırdım...
    Allah sana sabır ve güç versin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin...Teşekkür ederim canım ilgin için

      Sil
  8. Allah rahmet eylesin, sizlere sabır versin. İyi ki de yazmışsın. Zor bir dönem geçiriyorsun belli ki. Ama Allah dağına göre kar verir derler. İnşallah kısa sürede bir nebze olsun rahatlar, huzura kavuşursun.
    Akrabalara gelince; her zaman söylediğim gibi "Akrabanın azı makbul". Bu olayla bir kısmından kurtulmuş olacaksın aslına bakarsan. En azından bu var :)
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle ama artık paranoyakça düşünmeye başlamıştım. Babam hayat arkadaşından olmuştu ve sadece kız evladına sahip diye abisinden de olacaktı. Ha öyle olmadı ama elbette ki hiç bir şey eskisi gibi kalmayacak.

      Sil
  9. Rabbim yar ve yardımcın olsun.

    YanıtlaSil
  10. hakikaten allah yardimciniz olsun..
    sakin olmaya calisin,,,iki kardes
    birbirinize destek olmaya calisin..
    bol bol dua edin..sevgiler

    YanıtlaSil

Sizler benim için önemlisiniz.
Vakit ayırıp okuduğunuz yazıma bir de yorum atmak istediniz.
Sevindim.