En yakın arkadaşımın, varlığından haberdar olmadığım bir şarkıyı bana armağan ettiğini söylemesinden ve karşılıklı olarak birbirimize güle oynaya söylememizden sonra, nöbetlerde mesai arkadaşlarımı bile bıktırana kadar dinlediğim bir şarkı oldu NİL KARAİBRAHİMGİL-GENÇLİĞİME SEVGİLERİMLE...
...
Yeni mottom *KENDİMİ SUÇLU HİSSETMİYORUM* oldu.
Dinlemek istersiniz diye; Gençliğime Sevgilerimle
Son bir yıla yakındır depresif haldeyim. Ara ara ataklandı bu duygulanım bozukluğum. Hayatıma yön vermek adına ciddi kararlar aldım.
Bir çok kriz yaşadım çözdüm. Ama en bocaladığım krizim, ilk defa kendi ellerimle kendi başıma açtığımdı.
Farkettim ki, hayatımı etkileyen ve hayatımda gerçekten var olan insanların sorunlarını çözmek için tüm çabayı gösteriyor ve başarılı oluyorum. Günün kahramanı, olayın kurtarıcısıyım.
İş kendi sorunuma gelince ya hep ertelemişim ya da görmezden gelmişim. Sonra da biriken tüm bilinç altı sıkıntılarımla yüzleştiğimde, kendimi daha da çıkmaza sürükledim... Her geçen gün daha da artan fevri davranışlar sergilemeye başladım. İç dünyamda baskıladığım kendimden bile gizlediğim şeyleri bir anda hiç anlatmayacağım insanlara hiç olmayacak zamanda söyleyiverdiğimi farkettim. Kendime çözüm bulamıyordum kaldı ki bunun için uğraşmıyordum bile.
Belirsizlikten nefret eden bir insan olarak belirsizliği en derinine kadar yaşıyordum. Hep huzursuzdum. Aileme, en değerlilerime bile uzaklaşmaya, yakın arkadaşım dediğim iki insanla iletişimimi kesme noktasına kadar geldim. Allahtan ailemde dostlarımda ne olduğumu, kim olduğumu ve cidden bocaladığımı görüp biliyorlardı ve bana katlandılar...
Şimdiden bahsedeyim biraz değil mi?
Araba aldım.
Telefonumu yeniledim.
Nişanlandım...(Çeyiz hazırlıkları yapıyorum)
Can'ımla...
Sıfatlarla nitelememe gerek yok onu...
O benim Can'ım...
Ve hayat paylaşınca güzel.
Dileğim; gelecek güzel günler hepimizin olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sizler benim için önemlisiniz.
Vakit ayırıp okuduğunuz yazıma bir de yorum atmak istediniz.
Sevindim.