BAŞKA ''Ayrılık ayrı, aşk bitişik yazılır'' - KAHRAMAN TAZEOĞLU // KİTAP YORUMU

BAŞKA

Ayrılık ayrı aşk, bitişik yazılır.

Kitabın Yazarı : Kahraman Tazeoğlu

Kitabın Yayınevi : Destek Yayınevi

 Sayfa Sayısı : 147

Aşkın şiirle buluşmasında oldukça başarılı bir adam Kahraman Tazeoğlu. Adında da var keramet. Kim bilir kaç aşığın kurtarıcısı yani 'Kahraman'ı oldu sözleri... Ben kitaptan alıntılarla gerçekleştireceğim size anlatımımı.

Çünkü anlatacağım şeyler onun kelimelerinin büyüsü kadar etkileyici olamaz. Evet ben bu adamın yazılarına, şiirlerine hayranım.

ARKA KAPAK YAZISI

Yavaşça ayağa kalktı. Gidiyordu işte. Ardı yapacaktı beni. Sildim göz yaşımı kalktım ayağa. Her soruyu anlama çeviren gözleriyle sustu. Bana acıyarak bakıyordu. Noktası çalınmış cümle sonum gibi durdu öylece. “sana birbirinden güzel yalnızlıklar biriktirdim.” der gibiydi.
Dudakları kıpırdadı, inler gibi, “çok çocuk kaldın aşka, kendi gölgesine basmaktan korkan…” diyebildi sadece. İşte gidiyordu. Bir daha hiç dönmeyecekti. Bir daha hiç olmayacaktı. Sadece bir “gitme” çıkabildi dudaklarımdan. Yüzüme baktı ve “artık sözlerin merheme yara olmaya başlamışsa, içimdeki seni sus, içindeki beni duy.” dedi ve sırtındaki ceketimi bankın üzerine bırakarak yürümeye başladı. Son sözleri bunlar olmamalıydı! Arkasından “beni hiç almadığın hayatından böyle ucuz kovamazsın!” diye bağırdım. Geriye döndü ve “davet edilmediğin yerden kovulmazsın.” dedi. Son sözüydü. Gitti…

Kitaptan alınan sözler.

Kitaptan alıntılar.

Bir zamanlar kavga içinde de olsak bir aşkı yaşama hoşgörüsünü gösteriyorduk birbirimize.Biz,bir zamanlar biz’dik.. 

--------------

“Ne tuhaf değil mi?.. İçimi acıtan da sendin.. Acımı dindirecek olan da..”

--------------

Şimdi son sözüm
sana şu sevgili: bazı erkeler adam doğar, bazıları sonradan adam olur.
Ben aşkı nimet gibi başımın üstünde taşıdım; bundandır boyun eğmeyişim.
Riski bazen kazanmak için, bazen de elindekini kaybetmemek için alırsın.
Hayat böyle işte korkun kadar kaçar, cesaretin kadar savaşırsın!

--------------

…/ve sanırım aşk, kalbine misafir olarak aldığının, yavaş yavaş o
kalbin ev sahibi olmasıyla başlıyor bende… ellerimi uzatıyorum sana.
Tutmadan önce gör diye, kalbimi uzatıyorum sana, kırmadan önce sev diye.
Biliyorum her çıkışın bir çıkışı vardır. Ama yine de kırılacak diye
hayal kurmaktan vazgeçecek değilim. Kalbime aşkı üfledin bir kere.
Bundan sonra beni yok ederek kendini var edemezsin. Ve bir gün gidersen,
kendi cümlelerinle git benden; benim sana armağan ettiğim aşkla değil!
Geride kalan ben artığını düşünme. Aşkın kölesi olmayı bildiğim kadar,
ayrılığın da efendisi olmayı bilirim.

--------------

Riski bazen kazanmak için, bazen de elindekini
kaybetmemek için alırsın. Hayat böyle işte korkun kadar kaçar,
cesaretin kadar savaşırsın!

Acım mı? Geçmedi…
Alıştım sadece.

Gülümsemeyi unutmayın.