Blogumu Seviyorum. Çünkü... #3

Blogumu seviyorum diye bir dizi başlatmıştım. Blogumu sevdiğimi yazacağım bir sürü yazı imkanım oldu ama gel gör ki bilgisayarı elime alıp sizlere aktaramadım. Ama az evvel takip ettiğim blogları incelerken severek takip ettiğim bloga denk gelince neden yazmıyorum ki dedim.

3 6 5 G ü n l ü k blogu severek takip ettiğim, merakla diğer yayınını beklediğim ve her gün mutlaka uğradığım bir blog. Sahibesi o kadar hanımefendi, o kadar içten ve o kadar düşünceli ki... Şu an onun benim varlığımdan ve blogunu incelediğimden haberi var ama onun haberi yokken de her gün mutlaka girer incelerdim. Taa ki bir gün blogunun kapalı olduğunu görene kadar. Yayınlarında da sıkça bahsettiği ve çok sevdiği Z.Hanım ve benim gibi onun yayınlarını severek takip eden blogger'lar sayesinde aramıza geri döndü şükür ki. Dönüş ki ne dönüş...Kendisinden hiç mahrum etmiyor artık bizi Allah'a şükür. İyi bir insan. Görmedim yüzyüze ama yazıları bile bunu anlamama yetiyorken görmeme ne gerek var ki... Abla yazılarını seviyoruz.
Dedim ya sıkça blogunda bahsettiği ve tesadüfler üzerine yıllar sonra karşılaştığı ve kendisi gibi kitap ve kırtasiye meraklısı çok sevgili arkadaşı Z.Hanım da merak ettiklerim arasındaydı. Eminim diğer 365 Günlük takip edenler içinde aynı şekildeydi.
Sonra ne oldu biliyor musunuz?
Z. Hanım'da da açtı blog. Tabi ki arkadaşı 365 Günlük desteğiyle. 
Onun da 365 Günlük tadında blogu.
Yazılar kısa ama taşıdıkları anlam ziyadesiyle tatmin edici.
Blogunu merak etmemiş olamazsınız sanırım blogu için : Z E H R A H A N I M

Bunları size neden yazdım biliyor musunuz?
(Onların şu an haberi dahi yok acaba okuyunca ne diyecekler meraklanmaktayım bu hususta.)
Bu yazımda canımın sıkıldığını anlayan Zehra Hanım beni merak edip arkadaşı 365 Günlük Elife'yi arıyor. ''Esra'nın canı sıkkın sanırım haberin var mı diyor.'' 
Bu ne demek benim için biliyor musunuz?
Tamam Elife ablayla konuşmamız vardı. Gerek mail gerek telefon aracılığıyla. Ama Zehra Hanım...
Varlığımdan bihaber olduğunu düşündüğüm Zehra Hanım yazılarımı okuyor ve benim için endişeleniyormuş...
Çok sevindim inanın. Kendisine hem inceliği için teşekkür ediyorum hem de onun gibi beni okuyan insanlar olduğuna emin olduğumu bilin istiyorum. Bu arada iki ablamda hastalanmaya meyilliler şu aralar. Çok geçmiş olsun dileklerini sunuyorum sizlere.

Evet çok bir takipçim yok.
Ama her şey takipçi demek değil ki. Mutlaka yazdıklarımı okuyan bir kitle var.

Ne demiş atalar 'Azı karar, çoğu zarar'...
Eee o zaman bize de olduğu kadar ;)

Blogumu Seviyorum. Çünkü... #1

Blogumu Seviyorum. Çünkü... #2